Yaz Olduğunda Nazilli
Her yaz Nazilli'de kalmak benim için mecburi bir durumdu... Giderken heyecanlanırdım. Birkaç gün sonra kıvranmaya başlardım: "telefon zırt dicek, kapı dırt dicek, annem babam gelcek beni götürcek"... (Sanki kürek mahkumuyum!) Babaannem benimle fazlasıyla ilgilenirdi ama halam ve Ayşegül olmasa Nazilli günlerim geçmek bilmezdi herhalde! Canım Ayşegül Sadece kuzenim değil, en iyi çocukluk arkadaşımdı Ayşegül. Halam her güne bir program yapardı. Salı parka gidilir, perşembe pazara çıkılır, cuma kar helvası yenir, yedikten sonra dil mutlaka gösterilirdi. Günlük rutinimizde; Ayşegül kitap okurdu, ben daha okumayı bilmediğimden resim çizerdim, öğle yemeğinden sonra 2 saat uyurduk, ikindi kahvaltısında üzeri pul biberli yoğurt ekmek yerdik. Genellikle yoğurdu yiyip ekmeğin üzerine tekrar tekrar sürülmesini isterdik. Oyunlarımız arasında Merdivenlerde oturma, terasa çıkma, lambanın arasından balon atmaca, bina girişinde de top o...