Kelimeler

Her iş, yepyeni bir başlangıçtır. Benimkiler ise oldukça trajik ve komikti…  Yakınlarım sürekli karşıma geçip Vasfiye Teyze edasıyla ‘Sözde çalışıyorsun, hiç doğru dürüst para kazandığını da göremedik ya Dilara, ne çektin be kızım be, sende böyle saf bir şeysin be kızım be’ falan derlerdi. Durumu olağan karşılamayı kalkan edinip, hobi olarak 'çalışmaya' alışmıştım. 12 senedir çalışıyorum…  Sadece sektörlere göre ayrı ayrı liste yapsak bile durum oldukça vahim... Liste alabildiğince bir maaşını kasiyere verip karşılığında sana takdim ettiği o Migros fişi kadar uzun… Son zamanlarda sahi fiş durumunu da ne kadar abarttılar öyle, sanki poşetten kısıp kağıda ekleme yapmışlar. Tabi onun doğaya hiç zararı yok! Yakında o fiş için de ayrıca para ödeyeceğiz bakın benden söylemesi… Çok dağıtmadan konuma geri dönsem iyi olacak. İnşallah retrodur! Benim Talihsiz Serüvenler Dizisi'ni aratmayan kariyer hayatım; 17 yaşında ilk iş tecrübem olan staj yerim ile başladı. Sene...

 Geçtiğimiz gün iş başvurusu yaptığım Yetkili Servis-  Sekreter/Müşteri Temsilcisi pozisyonu için görüşmeye çağrıldım.  1 yıldır tüm çabalarıma rağmen bir türlü iş bulamadığımdan çok mutlu olmuştum,üstelik eve de yakındı,iş olduğu takdirde masrafım bile olmayacaktı.   Bir heyecanla sabah 9'da gittim.İçeride 3 kadın vardı.İyi çalışmalar dileyip iş görüşmesi için arandığımı,randevum olduğunu söyledim.Kafalarını kaldırıp 'buyurun' bile demediler,her biri birbirinden daha suratsız ve mutsuz bu kadar insanı zinhar hiç görmemiştim.  Elime bir form tutuşturdular.Bir taraftan dolduruyorum,bir taraftan da onların süper sessizlikteki delici bakışlarına tanık oluyordum.'Bitti mi' diye sordu,heyecanlıyım ya kalıcı bir sırıtış var yüzümde,kadın bana pislik muamelesi yapıyor, bense 'Evet,teşekkür ederim' falan diyorum.Bekleyip formu bırakmasının ardından 'Gidebilirsin' komutuyla içeri girdim. Hoba bir suratsız daha! 3 cadının konsey lideri, Sauron'un gö...

Her yaz Nazilli'de kalmak benim için mecburi bir durumdu...    Giderken heyecanlanırdım. Birkaç gün sonra kıvranmaya başlardım: "telefon zırt dicek, kapı dırt dicek, annem babam gelcek beni götürcek"... (Sanki kürek mahkumuyum!)  Babaannem benimle fazlasıyla ilgilenirdi ama halam ve Ayşegül olmasa Nazilli günlerim geçmek bilmezdi herhalde!  Canım Ayşegül  Sadece kuzenim değil, en iyi çocukluk arkadaşımdı Ayşegül. Halam her güne bir program yapardı. Salı parka gidilir, perşembe pazara çıkılır, cuma kar helvası yenir, yedikten sonra dil mutlaka gösterilirdi.  Günlük rutinimizde; Ayşegül kitap okurdu, ben daha okumayı bilmediğimden resim çizerdim, öğle yemeğinden sonra 2 saat uyurduk, ikindi kahvaltısında üzeri pul biberli yoğurt ekmek yerdik. Genellikle yoğurdu yiyip ekmeğin üzerine tekrar tekrar sürülmesini isterdik.    Oyunlarımız arasında  Merdivenlerde oturma, terasa çıkma, lambanın arasından balon atmaca, bina girişinde de top o...